یه دوستی اخیرا با صدای خودش شعر های خودش یا دیگران رو می خونه و ضبط میکنه و یا برام می فرسته یا تو وبلاگش میذاره. از این کارش خوشم اومد. بعد با خودم گفتم: " علیرضا مگه تو چی کم داری از اون، تو هم می تونی" .
و به این ترتیب بود که من هم خواندم یه شعری و ضبط کردم و در وبلاگم گذاشتم و در نهایت فهمیدم که مردمان قدیم که یه حرفی میزدند از روی تجربه بوده که :"هر کسی را بهر کاری ساخته اند گاو نر می خواهد و مرد کهن".