افسوس می خورم
وقتی که خواهرم
در این دروغزار پر از کرکس
فکر پرنده ای است،
فکر پرنده ای که ز پرواز مانده است.

هر روز که میگذره بیشتر و بیشتر شبیه آدم بزرگها میشم. آدم بزرگها رو دوست ندارم.