شاید کمیاب ترین و نایاب ترین ...
تا حالا توجه کردید چی آرومتون می کنه یا حتی چه کسی؟ و یا برعکس چی تشویشتون رو بیشتر می کنه و یا چه کسی؟
گاهی یک موسیقی ملایم و یا حتی یک مطلب یر و زیبا و یا گاهی یک همصحبت خوب و همنشین جذاب می تونه کلی بهمون آرامش بده و اونقدر آروممون کنه که بتونیم همون لحظه ، همون جا ، خوابمون ببره! ( آخه آروم ترین لحظه آدمها حداقل برای اونهایی که از بیرون نگاهش می کنن وقتیه که طرف خوابه. تا حالا به یک نفر که خوابیده دقت کردید؟ ! دیدید چقدر آروم و دوست داشتنی می شه اون لحظه ؟! )
وقتی شب ها همه خوابن بیدار می شم وتوی سکوت شب ، توی اتاقم تنها ، میرم کنار دیوار، روی زمین دو زانو می شینم و شروع می کنم به گلایه کردن ! و گاهی هم اگه خیلی دلم گرفته باشه دردو دل هام بغض می شه ، بلور می شه و تند تند از چشمام سرازیر می شه و تمام صورتم رو می شوره. اونوقت کم کم آروم می شم . اونقدر اروم که سرم رو به دیوار تکیه میدم و برای چند لحظه خوابم میبره!
وقتی دارم درس می خونم ، یک موسیقی بدون خواننده اونقدر بهم آرامش میده که اصلا نمی فهمم چطور پشت میز خوابم میبره! ( البته کلا معتقدم که کتابهای درسی مثل قرص خواب آور می مونه !)
وقتی تنهایی یا دو نفری میریم بیرون شهر و بعد از کلی پیاده روی ، روی سبزه ها می شینیم و یک باد خنک میاد و چشمامم رو می بنده ، میتونم همون جا دراز بکشم و در حالی که دستام رو باز کردم چند تا نفس عمیق بکشم و بدون هیچ خجالتی روی همون سبزه ها خوابم ببره !
وقتی اول غروب آفتاب میرسم حرم و توی صحن نماز جماعت می خونم و آخر نمازمم سرم و بلند می کنم و به پهنای آسمون زیبای شب که توی اون لحظه پر ستاره شده نگاه می کنم و برای اونهایی که یادم میاد و دوستشون دارم دعا می کنم و برآورده شدن بزرگ ترین و قشنگ ترین آرزوهاشون رو از خدا براشون می خوام. و اون لحظه که همه بلند می شن میرن و توی اون حال و هوای خوب توی صحن تنها می مونم دلم می خواد ساعت ها زل بزنم به آسمون و در حالی که چشمام باز بخوابم!
وقتی ... خیلی وقتها ، خیلی حرفها و خیلی نگاهها و خیلی آدمها می تونن به اندازه یک قرص خواب آور ، آدم رو بخواب ببرن!
اونقدر از خواب گفتم که خوابم گرفت !
ولی جدا فهمیدن اینکه چی آروممون می کنه و چه چیزهایی به تشویشمون اضافه ، می تونه خیلی مفید باشه ، هم برای خودمون و هم برای اطرافیانمون که دوستمون دارن و نمی خوان باعث آزارمون بشن.