نام فیلم: زندگی زیباست (1997، ایتالیا)
کارگردان: روبرتو بنینی
بازیگران: روبرتو بنینی، گئورگیو سانتارینی، نیکولتا براچی


برنده سه جایزه ی اسکار برای بهترین بازیگرمرد، بهترین فیلم خارجی و بهترین موسیقی







فیلم داستان مردی یهودیست به نام "گویدو" که به عنوان گارسون در رستوران دایی اش مشغول به کار است. بر حسب اتفاق با زنی به نام "دورا" آشنا شده و در نهایت با او ازدواج میکند. فیلم از دو قسمت تشکیل شده است. قسمت اول با یک صحنه ی کمیک شروع و تا زمانی که گویدو و دورا با هم ازدواج می کنند به همین صورت پیش میرود، حتی درقسمت هایی از فیلم صحنه های تکراری فیلم های کمدی کلاسیک دیده میشود ولی با این وجود از همان ابتدا شخصیت گودیو دوست داشتنی ست و بیننده را جذب می کند. قسمت دوم فیلم سال 1945 را نشان می دهد که روزهای پایانی جنگ جهانی دوم است، گویدو و دورا صاحب پسری پنج ساله اند به نام "جاشوا." در روز تولد جاشوا، خانواده دستگیر و برای کار به اردوگاه نازی ها فرستاده می شوند و قسمت تراژیک فیلم آغاز می شود...
گویدو برای اینکه پسر پنج ساله اش در این وضعیت جدید دچار آسیب روحی نشود به او می گوید: " تمامی آنچه را که از این به بعد می بینی، مربوط به یک بازی بزرگ است که جایزه آن یک تانک واقعی ست نه از آنهایی که بچه ها باهاش بازی می کنند. برای برنده شدن در این بازی باید هزار امتیاز کسب کنی ... "


این فیلم به نظرم از اون فیلمهاییه که باید همیشه دم دست باشه تا گاهی اوقات که یادمون رفت چه چیزایی داریم و احساس کردیم که تحمل این زندگی خیلی سخته، دوباره ببینیمش. این فیلم به آدم یاد میده که میشه به زندگی یه جور دیگه نگاه کرد، میشه سختی هاش رو جدی نگرفت، میشه خوشی هاش رو بزرگ کرد. ولی فیلم شعار نمی ده، زشتی ها رو نادیده نمی گیره، همه چیز واقعیه و خیلی وقتا تلخ.
چند روز پیش فیلم "Down By Law" ساخته ی " جیم جارموش" رو نگاه می کردم. در کمال تعجب دیدم که همین آقای " روبرتو بنینی" هم تو فیلم هست، با همون شخصیت گیج و ساده و خوش قلب و دوست داشتنی. حضور "بنینی" تو فیلم آقای "جارموش" که "گوست داگ" رو ازش دیده بودم، با اون فضای یخ زده و اون اتفاقات عجیب و اون شخصیت عجیب تر، واقعا تعجب داشت و البته فضای سیاه و سفید فیلم رو کاملا رنگی کرده بود. حالا اینکه " Down By Law" چی بود، بماند برای بعد.